007

Op de Straat!

Alltied har ik de Straat nich blots vör de Husdör, man allewegs ok ünner min Been und bün doch bietied 78 Johr oold worn. Und wat mi dorto so infall`n deit, will ik jem nu mol vertellen.

Wer so veel fohrt het as ik, mut fohrn künnt und mut ok`n ganzen Barg Dusel hat hem. Denn ahn Schutzengel kümmt een hütigen daags nich wiet.
Bi mi fung dat an mit Rollerfohrn, denn Treckerfohrn, denn Motorrad, denn Auto. Johrelang heff ik an Stür seten vun Lastwogens und nebenbi noch so an de dörtig Johr vun Bus.

Mi dünkt, wi schulln so bilütten umstiegen op elektrisch. So as von Atom op Windkraft.
Ick heff siet 1974 een Elektrokoor, wat ik nich gern los sin wull. De bruk ik jede Daag und schnurrt so suutje vör sik hen, dat ik bie`d Fohrn noch Vagels tohörn und de schöne Natur bewunnern kann.

Avers nich allerwegens is dat so moi. Denn fallt eens op, dat de Banketten steedenwies utsehn as umplögt. Mut dat sien?
Wenn de Straten nich breet noch sünd, lot sik doch mit Ranslieken an eenanner vörbikamen. Meens nich ok?
Wenn allens twei is, will nüms dat wedder heel moken. Dat is mien grote Kummer. Tcha, wenn so een furts wat an de Schnut kreeg, ward he wiss gauer weeten, wat he falsch mokt het. Freut wi uns, dat so wat verboden is. Villicht mut de Kutschers erst begriepen lieren, dat plegte Stratenränder nich blots dumm Tüch sünd.
Dat mutt sik doch ok ahn Släg moken loten!

As ik so tein bet twölf Joor oold wer, durf ick min Grotöllern mit Perd un Kutschwogen von A no B fohrn, Dor seech de Natur op beide Strotensieden noch wunnerschön ut. Bi Wind un Regen heff ik frorn un bevert, kannst mi glöven.
Autofohrn geiht nu so veel gauer und so veel kommodiger. Dor mut een doch nich rabiat bi warn. Und dor mutt för Umsicht doch allemol Tied noog sin! ....Unse Banketten meen dat ok.

Villicht begrippt de een un anner bie`d Lesen, üm wat mi dat geiht, und passt beeter op. Denn ward he selber ok sin Freud hem. Und dat marken sin Fru und Kinner, wenn hei no sin Afklabastern in de Fa. so vergnöögt noch to Huus kümmt. Und alle hebbt dor wat vun af, ok de Banketten.

So denk ik mi dat, kunn dat beter lopen mit de Strooten und mit de Minschen. Und unse schöne Landschaft, Sünn und Maand kieken to und freun sik ok. Op disse Oort wünsch ik jüm und mi, mok keen Afglippers vun faste Straat und kaam jümmers heel to Hus!

Christian Christiansen